Pół roku razem

Dziś nasz syn kończy 6 miesięcy. Spoglądałam na niego, gdy spał w łóżeczku i wciąż nie mogę uwierzyć, że jest z nami obdarowując nas codziennie swoim cudowym uśmiechem. Dotychczas Michaś chował nam  rewelacyjnie. Jest bardzo pogodnym bobasem, praktycznie nie płacze, nie chorował, nie miał nawet kataru. Mam nadzieję, że tak już pozostanie. Michałek rozwija  się bardzo ładnie, ślicznie przekręca się z plecków na brzuszek i odwrotnie, pluje, cmoka, naśladuje warkot motoru. Przez kilka dni namiętnie "gadał" dzia-dzia, da-da, teraz zamilkł i znowu tylko "grucha". Michaś waży 9700g i nosi ubranka głównie w rozmiarze 80.
A tak zmieniał się Michał na przestrzeni tych 6 miesięcy:

A tu z mamusią:

No i nie może oczywiście zabraknąć Pierworodnej

Po Hanulkowej ospie nie ma prawie śladu. Na pleckach pozostały jeszcze 3 strupki, które powinny lada chwila odpaść. Mała przeszła ospę bez gorączki, myślę, że dość łagodnie. Na początku trochę się drapała i z tego powodu bywała rozdrażniona, zwłaszcza w nocy, ale później było już całkiem nieźle. U Michała symptomów ospy póki co brak.



Na koniec kilka słów o nas. Po narodzinach Michała nasz związek przeszedł lekki kryzys, coś psuć zaczęło się jeszcze przed porodem. Na początku listopada pękłam i została przeprowadzona oczyszczająca rozmowa. Muszę przyznać, że od tego czasu dużo się zmieniło, oczywiście na lepsze. Po urodzeniu Misia bardzo spadło mi libido, seks nie przynosił mi satysfakcji. Czułam się "tam" bardzo luźna. Teraz wszystko wróciło do normy, a powiem nawet, że tak fajnie to chyba jeszcze nie było :) Nic nie poradzę, że cytując była posłankę Renatę B. lubię seks" jak koń owies" :) Zaczynam pisać głupoty, więc zmykam! Całuję! 

W skrócie

Znów minęło trochę czasu od od ostatniego posta, trochę się wydarzyło, dlatego w skrócie opiszę co się u nas działo:

1. Wspominałam już, ze sprzedaliśmy nasze auto. W miejsce starego kupiliśmy inne - opla astrę. Tym autkiem mój mąż dojeżdża do pracy. Nie wiem, czy pisałam, ale pracuję jako pracownik socjalny i sporą część czasu spędzam poza OPS-em. Na mój teren skałada się kilka wsi, a zorganizowanie sobie dojazdu to już mój problem. Dotychczas dojeżdżałam autem mojej mamy, ale z uwagi na fakt, iż rodzice zmienili samochód, tata swój stary dał mamie, a mama swój dała mojemu bratu. Moja mama jest już na emeryturze, będzie zajmowała się moimi dzieciakami i rodzice stwierdzili, że przyda się jej samochód. Dlatego też zaproponowali mi, że jeśli chciałabym kupić sobie auto, to oni mi dołożą. Grzechem byłoby nie skorzystać z takiej propozycji :) Takim oto sposobem w niedzielę zostałam właścicielką Fiata punto w ślicznym zielonym kolorze. Wczoraj zarejestrowałam samochód, a w poniedziałek jestem umówiona na założenie instalacji gazowej. Nie muszę chyba wspominać, że jesteśmy totalnie spłukani...
2. W sobotę byliśmy na urodzinach u brata mojego męża. Rysiu skończył 25 lat. Jak zwykle było bardzo fajnie. Hania świetnie bawiła się ze swoim kuzynostwem, a i Michaś był bardzo grzeczny.
3. Moja córka zaliczyła (chyba-mam taką nadzieję) ospę wietrzną. Ospa objawiła się 2 ospowymi wypryskami po których  nie ma już śladu. Oczywiście zaliczyliśmy wizytę u pediatry. Ponadto jakieś półtora tygodnia u Hani na stopach, udach, przedramionach, dłoniach i na jednym pośladku pojawiła się wysypka, z którą nie mogę sobie poradzić. Małia strasznie się drapie, budzi się w nocy. Pediatra zapisała nam diphergan i syrop przeciwalergiczny jednak Hania za nic w świecie nie chce ich pić. Nie pomaga dodawanie ich do napojów. Biedna bardzo się drapie, a ja nie wiem jak jej pomóc. Całe szczęście Michaś trzyma się dzielnie i od dnia narodzin nie miał nawet kataru.
4. No właśnie Michaś... Mały skończył 5 miesięcy... Nie wiem kiedy to zleciało. Waży ponad 9 kg, naprawdę kawał chłopa z niego. Misiu pięknie przewraca się z pleców na brzuszek, ale w drugą stronę nie potrafi. Leżąc na brzuszku coraz częściej opiera się na przedramionach, widzę jednak, że jego waga robi swoje i jest mu trudniej, niż było Hani. Ponadto coraz dłużej stoi na własnych nóżkach, co sprawia mu niesamowitą frajdę. Lubi siedzieć podparty poduszkami, sporo czasu spędza w leżaczku. Uwielbia gryźć własne stopy i nie raz się w nie ugryzł. Nie ma jeszcze ząbka, ale myślę, że to kwestia kilku dni. Mały zajada domowe obiadki (sama gotuję w różnych smakach), uwielbia rozmoczone herbatniki i biszkopty, lubi kaszki, posmakował też chrupka kukurydzianego. Wciąż jeszcze odciągam mu mleko, ale dostaje je już tylko 2-3 razy dziennie. Widzę wyraźnie, że mleka jest coraz mniej, co powoduje u mnie lekkie stany depresyjne. Mam wyrzuty sumienia, że za mało się staram, może powinnam więcej czasu spędzać przy laktatorze... Z drugiej strony za 3 tygodnie wracam do pracy i nie mogłabym poświęcić na odciąganiu mleka tyle czasu, co obecnie. Byłoby mi łatwiej, gdyby Michał pił mleko bezpośrednio z piersi. Hanię karmiłam 11 miesięcy i pomimo powrotu do pracy udało się utrzymać laktację. Trudno mi się z tym wszystkim pogodzić... to głupie, ale czuję, ze gdzieś tam zawiodłam mojego syna... 
5. Pod koniec stycznia zaczęłam dietę - posiłkowałam się książką Kasi Cichopek "Jedz, chudnij i ciesz się sobą". Dotychczas udało mi się zgubić 6 kg. Niestety od kilku dni mam kryzys i nie mogę pozbierać się do kupy. Do zgubienia mam jeszcze jakieś 8-9kg. Do obiadu jest super, gubi mnie jednak popołudniowe i wieczorne podjadanie. Muszę znów przerobić książkę i poukładać sobie wszystko w głowie.
6. Wczoraj byłam na zebraniu w sprawie utworzenia punktu przedszkolnego i otwarcia (tak, dobrze widzicie) szkoły w naszej miejscowości. Kilka lat temu szkołę zamknięto z uwagi na fakt iż rodzice zaczęli przenosić dzieci do okolicznych miejscowości. Przez kilka lat budynek szkoły stał pusty i zwyczajnie niszczał. 3 lata temu gmina w porozumieniu z jakimś stowarzyszeniem pozyskała środki na otwarcie punktu przedszkolnego. Część budynku szkoły wyremontowano i stworzono przepiękne warunki lokalowe dla dzieciaków. Projekt trwał 2 lata i od września w przedszkolu uczą się tylko 5-6 latki (ze środków budżetu gminy). Władze zaproponowały wyremontowanie kolejnej sali i otwarcie pierwszej klasy. Docelowo ma powstać przedszkole i szkoła 3-klasowa. Jeśli tylko uda się pozyskać dodatkowe środki z UE to od września ruszy również grupa 3-4 latków. 

I znów nie dokończyłam posta... Tyle chciałam Wam napisać.... Niestety okazało się, że te wcześniejsze wypryski to nie była ospa - Hanię wysypało dopiero w nocy z piątku na sobotę. Nie ma centymetra ciała, gdzie nie miałaby pryszczyków. Biedna bardzo cierpi, drapie się okropnie, jest marudna, płaczliwa i źle sypia w nocy, a ja razem z nią. Mam nadzieję, że choć uczucie swędzenia ja wkrótce, bp serce  mi się kraje, gdy na nią patrzę.
Druga sprawa - mam problemy z komentowaniem Waszych blogów. Widzę komentarze innych, ale sama nie mogę dodać, tylko czasem się udaje. Nie wiem o co chodzi, może muszę zmienić przeglądarkę.
Trzecia sprawa - oszalałam na punkcie "Zmierzchu" - dziś czytałam do 3 w nocy drugą część Sagi. Wieczorem obejrzę film. Robert Pattinson w roli Edwarda - boski! Zmykam do mojej Biedroneczki!